Sneeuwen, ja dat kan het hier ook

Sneeuwen, ja dat kan het hier ook!!

Ik had Jersey natuurlijk ook uitgekozen vanwege het heerlijke weer, helaas is daar deze week verandering in gekomen. De zon heeft niet geschenen, maar dikke vlokken sneeuw kwamen naar beneden.

Maandag ochtend kreeg ik dus een sms van Andrew: We are working from home today and you deserve a lie in anyway. Kortom, ik hoefde dus niet naar werk vandaag. Ik was al wakker, gedoucht en klaar om te gaan, dusja dan ga je ook niet meer terug naar bed. Toen ik naar buiten keek, vond ik het ook allemaal best overdreven, zoveel was er echt niet gevallen. Maar Marleen doet wel wat haar opgedragen wordt. Boekje gepakt en lekker gelezen de hele ochtend. Daarna nog wat filmpjes gekeken en Terry mijn verslag laten controleren. Een lekker relaxed vrije dag.

Toen ik dinsdag wakker werd en uit het raam keek, ben ik me niet eens klaar gaan maken om te gaan werken maar heb gewoon gewacht tot het verlossende smsje weer binnen kwam. En jawel, die kreeg ik ook. Dinsdag was er echt enorm veel sneeuw gevallen, ik denk dat het in Nederland niet eens zo erg was. Dus ik heb weer lekker mijn boekje kunnen lezen en ’s middags heb ik samen met Jess en Terry in de sneeuw gespeeld. Haha ( zie foto’s). Toen ik buiten kwam schrok ik wel echt even. De driveway naar ons huis is volledig ondergesneeuwd. Het ligt gewoon tot heup hoogte vol met sneeuw! Echt niet normaal!!

Woensdag was de sneeuw nog niet helemaal verdwenen en met de gedachte dat onze driveway helemaal vol ligt, dacht dat ik dat vandaag weer een dagje thuis hangen zou worden. Andrew maar even gesmst en gevraagd wat de bedoeling was. Vandaag gingen we het dan toch proberen. Aankleden en de stevige wandelschoenen van mama aangedaan (Ik ben ZO blij dat ze die heeft achter gelaten) en op weg naar het werk. Dat was me een tochtje wel: proberen aan de andere kant van de driveway te komen, geparkeerde auto’s die niet verder konden en die dus midden op de weg stonden en wegen die met een grote berg sneeuw bedekt waren. Aangekomen bij Durrell, (waar ik normaal 15 minuten op loop, nu 45 minuten) stond de warme thee en koffie al klaar. Een collega was er al. Na de uitgewisselde foto’s en verhalen dan toch maar aan het werk en wachten wanneer de rest binnen zou komen en met welke verhalen. Ingesneeuwde auto’s is al erg, maar als je dan een foto te zien krijgt met een peperdure Maserati die compleet verdwenen in de sneeuw en daardoor niet meer kan rijden, is het niet meer grappig. Haha, oke ik geef toe ik heb er wel een kleine grijns overlaten gaan. Hup, gewoon aan het werk.
Doordat ik 2 dagen vrij was, had ik genoeg te doen. Mailtjes beantwoorden, afgelaste evenementen opnieuw plannen, mijn verslag afmaken en noem maar op.
Mijn verslag was aan het einde van de dag af en meteen gemaild naar iedereen die het moesten hebben. Ben benieuwd naar de reacties.
’s Avonds hebben we take away gegeten. Eerst toch maar eventjes gebeld of ze wilden bezorgen. En dat deden ze gelukkig, aangezien dat onze driveway nog vol ligt met sneeuw, hebben we het aan het begin laten bezorgen. Lotjes trekken en kijken wie die helse tocht moet maken. IK was het GELUKKIG niet. Het eten was lekker en daarna nog eventjes snel met mama geskyped.

Donderdag vol goede moed de tocht weer overleefd, de sneeuw is helaas nog niet helemaal gesmolten, aan het begin ligt het nog steeds tot heup hoogte. Ik was zo trots op mijn verslag en toen ik vanochtend binnen kwam kreeg ik er ook een compliment over! Zegt Andrew, ja je hebt wel het eerste woord fout geschreven! WAT NEE!! Zo perfectionistisch als dat ik ben, kan dat ECHT niet. Nadenken, mijn introductie begint met The, wat kan ik daar nou fout aan hebben gedaan. Nee, dat was niet de fout. Het woord titel had ik in het Nederlands laten staan! Baalde er flink van, maar doordat de rest zo goed was, maakte Andrew dat niets uit. Mijn werkdagje vloog wederom weer voorbij. Fijn als dat zo lekker snel gaat.
Gisteren hebben we de huisbaas geholpen een gedeelte van de driveway vrij te maken, zodat we via het zijweggetje eruit kunnen met de auto. Lekker wat gekookt en wat programma’s terug gekeken. We zijn niet naar de pub-quiz geweest, omdat we niet wisten hoe de rest van de wegen er allemaal uit zouden zien.

Vrijdag, een drie daagse werkweek, dus bijna weekend. Vandaag heb ik weer lekker veel kunnen doen. Fijn als dat zo opschiet. Om half 5 MOEST ik gaan van Andrew en lekker weekend gaan houden. Nou, daar zeg ik geen nee tegen haha. Want ik had een Skype date gepland. Annerie was weer de gelukkige. Na gezellig ander half uur over van alles en nog wat gepraat te hebben, vroegen me huisgenoten of ik vandaag boodschappen wilde gaan doen. Ik moest wel, want er was bijna niks meer in huis. Dus Annerie snel een dikke kus gegeven en op naar de winkel. Teruggekomen heb ik weer een lekker relaxed avondje gehad en niks gedaan.

Mijn zaterdag bestond uit: uitslapen, programmatjes kijken, boekje lezen en het idee om een lekkere lange wandeling te maken. Dat idee is verschoven naar morgen.
Ik had heerlijke wraps met gehakt, taugé, mais, ui en mijn eigen kruidenfantasie gemaakt. Dat was echt smullen. ’s Avonds heb ik nog even met Jurgen en Danielle geskyped en daarna ben ik lekker gaan slapen.

Het uitslapen lukt me steeds beter. Eerst wat wasjes gedraaid en daarna mijn plan van gisteren toch waar gemaakt. Heerlijk 2 uur gewandeld met mijn kaartje, gelukkig scheen het zonnetje en het was echt lekker weer.
Verder heb ik wederom een lekker rustig dagje gehad. Echt lekker!! Haha

De sneeuw is nog niet helemaal gesmolten, laten we hopen dat ik weer snel via de normale weg naar buiten kan.

Lieve groetjes en dikke kussen!!
Marleen